Lo denièr del culte
Joséphine PAGÈS
RELIGION - RITES CALENDAIRES
--- En 1996 ---
Introduction
Pour pouvoir payer le denier du culte, le grand-père de Joséphine alla couper deux de ses arbres et les vendit.
On notera un mécanisme linguistique qui s'observe en Carladez : les finales en -ac sont modifiées en -at : Taussac - Taussat, Raulhac - Raulhat.
Informateur
« Lo curat, cada annada esperava après lo denièr del culte e lo paire de mon paire, mon grand-paire, èra tarriblament pratiquant, èra pròche de la Glèisa. Èra mème cantre, cantava a la messa. Mès n’aviá pas pus d’argent e se fasiá esperar, pardí, per pagar lo denièr del culte. Finalament, lo curat l’anèt trobar per li faguèt remarcar qu’aviá pas pagat. Lo paure òme, aquò lo trabalhèt e tota la nuèit diguèt :
“Cossí vau poire faire ?”
Lo lendeman diguèt a son filh :
“Vèni ambe ieu, vau al bòsc…”
Anèt copar dos aures al bòsc e les portèt a un ressaire que èra atí a Raulhat, li paguèt lo boès, el tornèt ambe son argent e l’anèt portar al curat còp sec. »
