Los fuèlhs pel bestial
Louis VÉZIÉ
FEUILLE
--- En 1988 ---
Introduction
L’ébranchage des frênes (fraisses), des chênes (garrics) et des peupliers (píbols) permettait de compléter l’alimentation des bêtes ou de les nourrir quand le foin manquait.
Dans cette partie du département, les fagots sont appelés fuèlhs.
Informateur
« Dins lo temps, lo monde faisián de fuèlhs.
Fasiam los bòsces atanben. Ramelàvem los bòsces, tot aquò qu’èra pichon dedins, l'òm lo triava, lo boès misse, qu'èra escanat… L’òm ramelava las pèrgas las pus polidas e l’òm fasiá de fuèlhs que nos s'adujavan bèlcòp per noirir las bèstias. N’i a que ne donavan a las vacas, de fuèlhs de garric. Naltres, aviam de píbols, dins lo temps. N’aviam pas bienses mès perdiam pas una fuèlha ! Aquò èra mai que de fraisse que fasiam… »
