Lo dròlle breçat

« I aviá de vièlhs qu'avián un tropèl de dròlles. 
Aquela paura femna n'aviá un sadol de se levar totas las nèits per breçar.
Un còp èra, tot lo temps breçavan.
Un ser, l'òme li diguèt :
“Paura Leontina, paura femna, aqueste ser anam metre un cordilh, lo metrai al cap del pè e lo breçarai coma aquò. Tu, te repausaràs…”
Atrapèt una còrda e la metèt al cap del pè.
Solament, aquel paure dròlle comencèt de cantar a nòu oras del ser. E totjorn l'autre breçava, totjorn breçava. Mès, aquela còrda passava sul ventre de la femna. Se trachèt pas de res. Aquò's que quand la femna se revelhèt, se partejava pel mièg ! »