Les aücs

Alexandre PLANQUES

CONSCRITS - FÊTE - MUSICIENS

Cri

Chant

--- En 1998 ---

Introduction

Cette chanson a été écrite sur l'air du "Rossinhòl" par Alexandre Planques de Carmensac.

L'aüc ou aluc (verbe : aücar, alucar) est un cri de joie qui se poussait au retour des veillées ou entre montanhièrs, d'un masuc à l'autre.

Il ponctue encore le rythme de la bourrée.

Informateur

Transcription OC
Traduction FR

« A Mongranhau de La Cavalièira,
Sandron, Lucien e Victoron,
Dalhavan ambe la candela,
La trompeta de Bernadon.

Lançavan de braves aücs,
Al clar de luna,
E Marius èra vengut,
Per nos far biure a cada aüc.

Aquelses que s’anèron jaire,
Ne posquèron pas bien durmir,
Se demandavan ben pecaire,
Que se passava pel país.

S’avián sachut, serián venguts,
Per nos far taire,
Mès les auriam bien reçachuts,
Ambe qualques braves aücs.

Quand mièjanuèch sasquèt sonat,
Di(gu)èrem : “Nos cal no'n anar,
Ara lo prat es acabat,
Pas una èrba quilha lo cap.”

No'n anèrem despartinar,
Èra ben ora,
Mai d'un va a la cava virar,
E Victoron va al tirador.

Tot en mangent lo cabecon,
Vidèrem tantes de litrons,
Que de la cava Bernadon,
Nos cridèt : “Dos barraus es pro !”

Los quilhèrem bien coma cau,
Vas la canèla,
Lucien di(gu)èt : “Ni rèsta pas,
Partem cadun al nòstre ostau !”

En volent passar jos la fleçada,
Nos donèron pas bien rason,
Las femnas èran revelhadas,
E nos cantèron lor cançon.

Mès ieu lancère un altre aüc,
Cresent bien faire,
E me di(gu)èt : “Tua-me aquel lum,
Vèni-te jaire, vièlh caluc !” »

Communes concernées

An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded. An unhandled exception has occurred. See browser dev tools for details. Reload 🗙