La fònt dels prats
Raymonde FERRIÈRES
FENAISON
Introduction
L’irrigation des prairies à l’aide de levadas et de besals jouait un rôle important car l’eau était considérée comme un engrais, surtout lorsque l’on versait du fumier dans les étangs d’alimentation (pesquièrses, pisquièrses).
Informateur
« I aviá una fònt e sovent aquò èra un afaire de disputas per çò que, cada setmana, caliá virar l’ai(g)a. Una setmana aquò èra pel vesin, la setmana d’après aquò èra per un altre. E caliá pas doblidar de venir per canjar l’ai(g)a, altrament aquò fasiá pas ! Tres jorns ches un, tres jorns ches l’altre. Aquò èra l’ai(g)a que anava al pisquièr e qu’anava pel prat. Fasián a mièjas mès se caliá pas trompar…
A la fònt i aviá de naucs per far biure lo bestiau e, dos còps per setmana, viravan l’ai(g)a, un còp ches un vesin, un còp ches l’altre, per alevadar. »
