Alucar lo fuòc
Marie SÉBASTIEN
FRUITS
FEU - BOIS DE CHAUFFAGE
FOUR - PAIN
--- En 1996 ---
Introduction
Quand avait dénoisillé pour faire de l'huile de noix (nose), on conservait les coquilles (clòscs) pour allumer le feu.
De même, on récupérait le charbon de bois après la cuisson du pain.
Informateur
« Les clòscs de las noses, les metián de costat, les montavan al granièr per dire d'alucar lo fuòc lo matin. Quand demorava un pèu de brasas, metián d’aquelses clòscs, èran secs, aquò s’alucava tot sol.
Aquò’s coma lo carbon. Atí aquò’s quicòm qu’ai pas jamai compres. Quand caufavan lo forn, sortián lo carbon e lo montavan al granièr. Sai pas cossí cramavan pas tot… Après, lo metiam al fuòc un bocin cada jorn. Lo sera, caliá montar al granièr amb una coireta per quèrre aquel carbon. Metián lo carbon al fuòc, acaptavan ambe las cendres e, lo lendeman, lo fuòc èra alucat. Una ponhada de cròsi e aquò i èra. »
