Dins lo lièch…
Renée GRÉGOIRE
RELIGION - RITES CALENDAIRES
Prière
--- En 2003 ---
Introduction
Au XXe siècle, les anciens priaient encore en occitan. Dans les familles rouergates, la prière commune était de rigueur, surtout le soir.
Renée tient cette longue prière en langue occitane de sa grand-mère, Augustine Laval-Banes, née en 1871 à Montjaux.
Informateur
« Dins lo lièch me còche ieu,
Cinc anjas al près de ieu,
Doas als pès, tres al cap
E lo Bon Dius en mièg
Que me ditz que me dormi(g)a,
Que me farà bona gràcia
De mon còrs e de mon arma.
Se morissèm sans far penitença,
Serem damnats.
Mès qual i pensa ?
Jèsus es lo jutge de nòstre sòrt.
Elàs la miuna paura arma,
Tus que siás trista e aflijada,
La mòrt vendrà,
Te suspendrà,
Totes te quitaràn,
Totes t’abandonaràn.
N’auràs pas quauqua bona òbra
Qu’auràs tus facha.
Sents e sentas as pas pre(g)ats.
Sent Joan as rencontrat :
“D’ont venètz-vos sent Joan ?
– D'al Paradís.
– Qual li avètz vist ?
– Jèsus-Crist ambe sos pès clavelats,
Sa tèsta coronada.”
Aqueles que la sauràn
E que la recitaràn
Cinc còps lo dissabte a seras
Veiràn pas las flamas de l’Infèrn
Mès cinc còps las jòias dins lo Cièl. »
