Lo lop, lo rainard [rainald], la lèbre e lo fabre

« Lo lop, ambe lo rainard e la lèbre, avián decidat de far un repais.
Anguèron a cò del fabre.
Lo fabre lor diguèt :
“Tu, lop, portaràs una feda.
Tu, rainard, portaràs una pola.
E tu, lèbre, portaràs lo pan.”
Lo lop arribèt lo prumièr ambe sa feda.
Lo fabre èra a la fòrja, aviá lo martèl al pè de l’enclutge.
Alara, ie diguèt :
“Pausa la feda aquí. Va plan !”
E ie fotèt un còp de martèl sul cap, al lop.
E lo lop se’n anguèt, en baissant lo cap.
Se’n va jos una cubèrta, alà.
Quand soguèt jos la cubèrta, lo rainard arribèt. Portava la pola.
le diguèt :
“Pausa-la aquí.”
La pausèt.
Aviá fotut lo furgor al fuòc e, abans que lo rainard partiguèssa, ie fotèt lo furgor dins lo cuol. 
E se’n anguèt, lo rainard.
Apèi, la lèbre arriba.
Quand la lèbre arribèt, ie te fotèt un còp de punh darrèr lo cap e se metèt a l’escorjar a la fenèstra per la manjar.
Lo lop, ambe lo rainard qu’èra jost la cubèrta, fasiá :
“Vei cossí l’arrasa !”
E lo rainard diguèt al lop :
“De qué t’a fach a tu ?
– A ieu, m’a fotut un còp de punh sul cap que m’a terrassat. E tu, de qué t’a fach ?
– Ieu m’a plantat lo dedins, encara me folina !”
E totes se’n tornèron coma aquò e la lèbre soguèt manjada.

Cric, crac,
Passèri per un prat,
Ambe d’esclòps de veire,
Los copèri,
Cric, crac,
Mon conte es acabat. »