Los fornèls per las bosigas

« Los ginèsses, ne fasiam de bosigas, mès las bosigas, ieu, quand même, ère sus la limita.
Mon paure pèra ne fasiá.
Quand i aviá de bocins, aquí, que èran pas tarribles, que i aviá pas tròp de tèrra, fasiá de bosigas.
Desrabava los ginèsses, copava la glèva e fasiá secar aquò al solelh. Après, fasiá de fomerons ambe la força e i fotiá fuòc. Aquò brutlava tres o quatre jorns. Pièi fasiam un bocin de blat o de segal per las cendres. Mès aquò veniá, aquò veniá amai ! »