Per far pausar un issam
Gabriel GAUBERT
APICULTURE
Formule
--- En 1997 ---
Introduction
Près de la maison, à l'abri d'un mur, se trouvaient les ruches (bornhons) qui fournissaient le miel (mèl, mèu) pour sucrer et la cire (cera) pour les chandelles (candelas).
Pour faire poser un essaim (issam), on faisait du bruit avec des pierres ou des objets métalliques et la ruche et on prononçait une formule : "Pausa bèla !"
Informateur
« Autres còps, quand un issam passava, qu'èra dins lo bòsc, que se sauvava, voliá partir, alara quand passava pas tròp luènh, empr'aquí, que l’entendián, que torbilhonava, li te sortissián e picavan de las mans e disián :
“Pausa-bèla, pausa-bèla, pausa-bèla, pausa-bèla !
Polida, polida, polida !
Pausa-bèla, pausa-bèla, pausa-bèla !
Polida, polida, polida !”
Alara l’issam se metiá a tornejar, a tornejar… E pièi se vironava, vironava e… tac ! arribava a se pausar. Se reünissián aquí totas ensemble, alara l'issam aquí.
E pièi l’anavan far biure : sucravan de vin e pièi, amb una espeça d’esparsor aquí, tac ! fasián biure l’issam. Èran tranquillas, lo suçavan lo jus, lo vin sucrat, lo suçavan.
E pièi dins un moment prenián lo bornhon, metián lo bornhon dejost e, ambe las mans, a braçs nuds, coma aquò completament nuds, fasián davalar l’issam dins lo bornhon. »
