Una cigala…
Cécile CASTAN
ENFANCE (CHANTS)
Chant
--- En 1991 ---
Introduction
Cette version chantée de "La Cigale et la Fourmi" faisait partie du répertoire enseigné par les religieuses à partir de la fin du XIXe siècle.
Notre chanteuse l'avait apprise à l'école religieuse de Saint-Crépin. (CORDAE)
Dans le montage, Marie-Louise Fontanilles chante le début de la chanson et Cécile Castan la fin.
Informateur
[« Una cigala, lo bèl temps passat,
Lo bèl temps passat, vesina,
Lo bèl temps passat,
Aviá que cantat.
Ches sa vesina, ches sa vesina, se'n anèt un jorn,
Se'n anèt un jorn, vesina,
Se'n anèt un jorn,
Ie di(gu)èt : “Bonjorn !
Bonjorn vesina, bonjorn vesina, cossí anatz-vos ?
Cossí anatz-vos, vesina ?
Cossí anatz-vos,
Ambe los pichons ?
– E ben vesina, e ben vesina, vau pas mal e vos ?
Vau pas mal e vos, vesina ?
Vau pas mal e vos,
Ambe los pichons ?]
– Paura vesina, paura vesina, ieu crèbi de fam,
Ieu crèbi de fam, vesina,
Ieu crèbi de fam,
Ambe los enfants.
– Quand ieu glanavi, quand ieu glanavi, de qué fasiètz-vos ?
De qué fasiètz-vos, vesina ?
De qué fasiètz-vos,
Ambe los pichons ?
– E ben vesina, e ben vesina, ne cantàvem dos,
Ne cantàvem dos, vesina,
Ne cantàvem dos,
Ambe los pichons.
– E ben vesina, e ben vesina, ne cantaretz tres,
Ne cantaretz tres, vesina,
Ne cantaretz tres,
E manjaretz pas res !” »