Lo dejunar, la sopa
Jean LABASTIDE
CUISINE
--- En 1999 ---
Introduction
En terre occitane, on déjeune le matin (endejunar, dejunar), on dîne à midi (dinnar, despertinar) et on soupe le soir (sopar).
La sopa d’ola, appelée aussi sopa d’olada (soupe préparée dans le chaudron en fonte, l'ola), est l’élément central du repas traditionnel paysan et rouergat.
Las trempas sont les bouts de pain que l'on met dans le bouillon et la culhièira est la louche.
Informateur
« Lo matin, per dejunar, manjàvem de sopa ambe de trempas que cachàvem ambe la man. Las nos descaucissián ambe la culhièira de l’ola dins l’assièta. E après, un bocin de lard, de fromatge blanc e de gota.
De còps aviam de castanhas greladas, las preniam per anar laurar ambe los buòus.
Caliá palar las trufas lo ser dabans d’anar al lièch e las metiam a trempar dins un farrat d’ai(g)a e après las metiam dins una panièira a s’estorrar, copats. E las caliá metre dins l’ola quand l’ai(g)a bolhissiá ambe de pòrres e de favas o un caulet. Fasiam d’oladas coma disián. E après li metiam la carn o lo lard. Aquò fasiá de bonas sopas.
L’ola de la sopa èra tota negra mès la caliá pas fretar, pareis que èra pas bona la sopa après. Lo carmalh èra sul fuòc e anàvem portar l’ola sul soc. »
