La jove bergereta

« La jove bergereta,
Un d’aquestes matins,
Siestada sus l’erbeta,
Prèp de son bèl amic,
Ela li disiá tot bas :
“Pastorèl, tu m’as quitada,
E quora tornaràs ?”

En bralhent, lo temps passa,
Perdèron los motons,
Anèron a la bòria,
I agèt pas de motons.
Pastora e pastorèl,
Tot en fasquent l’amor,
An perdut lo tropèl.

“Siás una libertina,
Ço di(gu)èt lo mèstre aital,
Tus fases la coquina,
Lo ser al pastural.
As perdut los motons,
Los pagaràs, la bèla,
Tus e ton amorós !

– Ieu n’ai pas de fortuna,
Per pagar los motons.
Se los volètz pas vendre,
Anatz los gardar, vos !
Aimi mai mon pastorèl,
Mossur que vòstra bòria,
Mossur vòstre castèl !” »