Anam a la montanha…

« Anam a la montanha,
A cò de l’Alemand,
Anam beure que d’aiga,
Manjar de missant pan.

La mitat de garrosta,
L’autra mitat de jòl,
Nos disiem d’un a l’autre,
Que la tèsta no’n dòl.

“Venètz dinnar segaires,
Tan mal l’agètz ganhat,
E tu fripon de boire,
Tan mal l’as aprestat.

Una vièlha beli(g)a,
Que pòt pas caminar,
Çai avèm los segaires,
La cal aprofitar.”

Quand siaguèrem a paga,
Lo Diable iè sia(gu)èt,
Metèt la man a la pòcha,
La sèrp lo mordiguèt.

“A tu fripon de boire,
Te farem ben pagar !
Avèm un flòc de maura,
La te farem tastar !”

En passent per Lodèva,
Nos volguèron lo(g)ar,
Per segar una paumola,
Que se podiá pas trapar.

“A tu paura paumola,
Nos i ajuntaràs pas !
Siás una desrentaira,
Tornam al país bas.” »