La serventa dalhaira

Thérèse HUGONET

DOMESTICITÉ

FENAISON

--- En 2001 ---

Introduction

Avant la motorisation des années 50-60, le recours à une main-d’œuvre saisonnière ou annuelle était chose courante pour beaucoup d’exploitations.

Il y avait donc une domesticité assez nombreuse et relativement spécialisée. Le batièr ou boièr s’occupait des bœufs, le cantalés des vaches, le pastre gardait les ovins…

On louait des estivandièrs pour la fenaison et les moissons, et des montanhièrs (cantalés, pastre, vedelièr et rol) pour fabriquer la fourme dans les masucs du 25 mai au 13 octobre.

Informateur

Transcription OC
Traduction FR

« Me rapèle d’una serventa que s’èra mascada, un còp, e que s’èra anada presentar chas un vesin en se fasquent passar per un dalhaire. Lo grand-paire li aviá prestat la vèsta e tot. Lo vesin li aviá pagat un còp a biure e avián fach una pacha. Mès, quand arribèt la prima, benlèu al debut de mai, lo grand-paire trobèt lo vesin en parti(gu)ent a la messa e li di(gu)èt :
“E alara, as trobat quauqu’un per dalhar ?
– E òc, fasquèrem la pacha dins l’ivèrn, ne venguèt un, aiquí, d’Antraigas…”
Lo grand-paire lo fasiá soscar un pauc :
“L’as tornat veire dempièi ?
– E non…” »

Communes concernées

An error has occurred. This application may no longer respond until reloaded. An unhandled exception has occurred. See browser dev tools for details. Reload 🗙