Se logar per dalhar
René MOISSET
DOMESTICITÉ
FENAISON
--- En 2000 ---
Introduction
En pays d’élevage aux hivers longs, la provision de foin était essentielle et mobilisait toutes les énergies pendant l’été.
Les dalhaires costovins (faucheurs de la vallée) allaient faire la saison sur la montanha.
Les premières faucheuses arrivèrent aux alentours de la guerre de 1914-18.
Informateur
« I anèrem en 1956, ne’n fasiam encara un tròç a la dalha. I aviá las dalhusas mès ne’n fasiam un tròç a la dalha, aquò que pinjava. Encara avián pas de tractur, avián pas que de buòus e l’èga. Anàvem al-dessús de Laguiòla e i demoràvem un mes, un mes-a-mièg. Aviam un bon salari, mès començàvem tanlèu que fasiá jorn e jusc’al ser que fasiá nuèch. Fasiam de jornadas de quinze o setze oras. Les qu’èrem lo(g)ats, dalhàvem. Elses, amont a la montanha, son pas de fòrts dalhaires a la dalha. Dalhàvem lo matin e, l’après-miègjorn, fenàvem. Lo patron passava davant ambe l’èga, aviá un rastèl qu’amassava lo fen. Arribàvem darriès ambe les buòus e un carri ambe de cledas. I aviá un cargaire que nos portava lo fen dedins e cachàvem lo fen dins las cledas. »
