Lo lop e la pastra de fedas

« Atanben, la grand-mèra del miu òme que èra de Benavent, èra lo(g)ada per la montanha per gardar las fedas e un jorn que dintrava, lo ser, lo lop n’i atrapèt una, la darnièira. Ela teniá la feda d’un costat e lo lop la teniá de l’altre. Urosament que lo patron i anèt, li di(gu)èt de lachar la feda e lo lop la prenguèt. »