Roseta vòl pas lo fabre
Gabriel BEDEL
MÉTIERS
MARIAGE
Chant
--- En 2001 ---
Introduction
Cette chanson de mal-mariée narre les réticences d'une jeune fille à épouser un forgeron (fabre). Elle craint en effet de lui servir de manœuvre sans tarder.
Informateur
« Roseta vòl pas lo fabre,
Ditz que la fariá malhar, (bis)
Ditz que la fariá malhar,
Tilonlèla, lèra, lonlèra,
Ditz que la fariá malhar,
Tilonlèla, lèra, lonlà.
“Pren lo fabre, ma Roseta,
Ditz que te farà pas malhar, (bis)
Ditz que te farà pas malhar,
Tilonlèla, lèra, lonlèra,
Ditz que te farà pas malhar,
Tilonlèla, lèra, lonlà.”
La prumièira nèch après la nòça,
Un païsan ven asu(g)ar, (bis)
Un païsan ven asu(g)ar,
Tilonlèla, lèra, lonlèra,
Un païsan ven asu(g)ar,
Tilonlèla, lèra, lonlà.
“Lèva-te ma Roseta,
Vèni m’ajudar a malhar, (bis)
Vèni m’ajudar a malhar,
Tilonlèla, lèra, lonlèra,
Vèni m’ajudar a malhar,
Tilonlèla, lèra, lonlà !
– Aquò son pas las apromessas,
Que me fasiás al temps d’amor, (bis)
Que me fasiás al temps d’amor,
Tilonlèla, lèra, lonlèra,
Que me fasiás al temps d’amor,
Tilonlèla, lèra, lonlà…
– Alèra tu èras mèstra,
E ara es a mon torn, (bis)
E ara es a mon torn,
Tilonlèla, lèra, lonlèra,
E ara es a mon torn,
Tilonlèla, lèra, lonlà !” »
