Roseta vòl pas lo fabre (Digas-me tu mia Roseta)
Yves DELMAS
MÉTIERS
MARIAGE
Chant
--- En 1994 ---
Introduction
Nous connaissons aujourd'hui une dizaine de versions de cette chanson recueillies dans l'Aveyron, le Tarn ou le Tarn-et-Garonne. Mais celle présentée ici paraît être l'une des plus complètes.
Yves Delmas l'avait apprise auprès de personnes âgées du village de La Rode. (CORDAE)
Informateur
« “Di(g)as-me tu, mia Roseta,
Te vòls-tu pas maridar ? (bis)
Te vòls-tu pas maridar,
E tia la la la lira la lèra,
Te vòls-tu pas maridar,
E tia la la la lira la la ?
I a un fabre dins la vila,
Lo te volèm far bailar. (bis)
Lo te volèm far bailar,
E tia la la la lira la lèra,
Lo te volèm far bailar,
E tia la la la lira la la.”
Miòta vòl pas un fabre,
Ditz que la fariá malhar. (bis)
Ditz que la fariá malhar,
E tia la la la lira la lèra,
Ditz que la fariá malhar,
E tia la la la lira la la.
“Farai pas, mia Roseta,
Un pastorèl te lo(g)arai. (bis)
Un pastorèl te lo(g)arai,
E tia la la la lira la lèra,
Un pastorèl te lo(g)arai,
E tia la la la lira la la.”
Al prumièr ser de sa nòça :
“Vèni m’adujar a malhar ! (bis)
Vèni m’adujar a malhar,
E tia la la la lira la lèra,
Vèni m’adujar a malhar,
E tia la la la lira la la !
– Aquò son pas las promessas,
Que me fasiás pendent l’amor ! (bis)
Que me fasiás pendent l’amor,
E tia la la la lira la lèra,
Que me fasiás pendent l’amor,
E tia la la la lira la la !
– Pendent l’amor n’èras que mestressa,
Ara siás meuna per totjorn. (bis)
Ara siás meuna per totjorn,
E tia la la la lira la lèra,
Ara siás meuna per totjorn,
E tia la la la lira la la !”
Al prumièr còp de malheta,
Li trauquèt lo damantal. (bis)
Li trauquèt lo damantal,
E tia la la la lira la lèra,
Li trauquèt lo damantal,
E tia la la la lira la la.
“Plores pas, mia Roseta,
Un faudal nòu te cromparai. (bis)
Un faudal nòu te cromparai,
E tia la la la lira la lèra,
Un faudal nòu te cromparai,
E tia la la la lira la la.
Deman es fièira a Baucari,
Deman passat a Castèlnòu. (bis)
Deman passat a Castèlnòu,
E tia la la la lira la lèra,
Deman passat a Castèlnòu,
E tia la la la lira la la.”
Tot lo jorn tenguèron fièira,
Sans trobar de damantal. (bis)
Sans trobar de damantal,
E tia la la la lira la lèra,
Sans trobar de damantal,
E tia la la la lira la la.
“Tornem-nos, mia Roseta,
Tornem-nos al nòstre ostal. (bis)
Tornem-nos al nòstre ostal,
E tia la la la lira la lèra,
Tornem-nos al nòstre ostal,
Per petaçar lo damantal.” »
