L'òme pichonèl
Odile PAULHE
MARIAGE
Chant
--- En 2000 ---
Introduction
Cette chanson de mal-mariée devenue rare était autrefois très répandue dans le domaine occitan.
Louis Lambert en a publié plusieurs versions en 1906.
Odile la tient de son père, né en 1901 à Trémouilles.
Informateur
« N’ai pres un òme pichonèl, (bis)
Coma un gran de civada,
Ieu que soi mal maridada,
Ieu que soi mal maridada.
Lo meti al canton del fuòc, (bis)
Las catas lo me carpavan,
Ieu que soi mal maridada,
Ieu que soi mal maridada.
L’envòii a s’anar lavar, (bis)
Las ai(g)as lo m’emportèron,
Ieu que soi mal maridada,
Ieu que soi mal maridada.
Me dison de l’anar plorar, (bis)
Lo rire m’espetava,
Ieu que soi mal maridada,
Ieu que soi mal maridada.
Me dison de portar lo dòl, (bis)
Lo roge m’agradava,
Ieu que soi mal maridada,
Ieu que soi mal maridada. »