La prefaça
Michel MARTY
RELIGION - RITES CALENDAIRES
COMMUNE
Parodie du sacré
Formule identitaire
--- En 1995 ---
Introduction
La foi n'empêchait pas l'existence d'histoires drôles, de formules ou de chants satiriques raillant le clergé, les paroissiens ou les pratiques religieuses.
Les parodies du sacré sont calquées sur des matrices issues de la liturgie.
Celle-ci égrène des noms de lieux et de certaines familles des alentours.
Informateur
« De trenta-doas pistòlas qu'aviái
Me'n restava pas que doas.
En anent a la fièira d'Alban,
Passèri per La Pomarèda,
Trapèri una femna qu'aviá sagnat una feda.
La li crompèri, la prenguèri a Requistar,
Totes la me volguèron acabar.
Malaval voliá lo davant,
Viguièr voliá lo darrèr,
Rocairòl voliá lo cabaçòl,
Las Santassas volguèron las cambassas.
De Requistar montèri a Sent-Martin,
Passèri per Colnac,
Devalèri dins lo rèc de La Valeta,
Montèri a Plescamps,
Demandèri lo camin
Per anar a Sent-Martin.
Me di(gu)èron : “Fila aquí tot drech pels camps !”
Quand sosquèri a Sent-Martin,
N'i agèt un que me di(gu)èt :
“Biu donc un pic, sèi-te aquí,
Te'n cal tastar un bocin !”
Davalèri a Brossa,
Totas se metèron a la trossa,
Montèri a Tulhac,
I agèt un esparlhencat
Que la me fotèt dins un sac.
L'a m'anèt fotre per l'escalièr de La Plastriè.
A La Capèla volguèron las cervèlas,
A La Cabana volguèron la lana,
Al Colhol volguèron lo rossinhòl,
Lo davant bolhit,
Lo darrèr rostit,
Per Domino Nostrum.
Amen. »
