Lo Drap en anhèl e en fial
Aimé IZARD
CONTES - MYTHES - CROYANCES
Récit
--- En 1994 ---
Introduction
D'autres incarnations du Drac ou Drap, cet être protéiforme, sont attestées dans le canton, notamment celles en jument ou en âne reprises par Jean Boudou (1920-1975) dans ses Contes del Drac.
Comme pour les trèvas, certains se déguisaient parfois en Drac afin d'effrayer voisins ou amis. C'était le cas, par exemple, d'un propriétaire de Tayrac qui employait ce subterfuge pour effrayer ses domestiques.
Le Drac pouvait également tenir lieu de peurs enfantines à tel point que les enfants n'osaient pas sortir dehors la nuit. (CORDAE)
Informateur
« A… lo Drap. E di(g)a, apelavan aquò lo Drap mès benlèu aquò's lo Diables ! Aquò èra lo Diables que fasiá la tornada dins lo país.
Ai contat aquí que i aviá de femnas que lavavan a-n-un pesquièr. E i aviá un tipe que passava e trobèt un anhèl per un prat aquí. E aquò èra un polit anhèl, paure enfant ! E alèra quand lo tipe passa, di(gu)èt :
“Aquel anhèl s’es perdut…”
Lo te fot sus l’esquina e se’n va.
Quand arribèt aquí a costat d’aquelas femnas, li di(gu)èron :
“De qué pòrtas aquí ?
– Ai trobat aquel anhèl !
– Paure fotral ! Aquò’s lo Drap ! Fot me aquò al diables !”
Agèt pas lo temps de lo pausar, que vegèt pas res pus.
Ten, la paura memè me contava que i aviá una filha que se passejava e aviá trobada una madaissa de fial. Alèra atrapa aquel fial, pardí, e va trobar la coseira. I di(gu)èt que fa(gu)èssa una rauba. E cose(gu)èt la rauba amb aquel fial.
Lo dimenge, pardí, se’n va a la messa. Quand dientra dins la glèisa, fa lo signe de crotz, agèt pas pus lèu fach lo signe de crotz que la tipèssa se trobèt tota pelada.
Aquel fial èra lo Diables ! »
