Aval en ribièireta…
Firmin DELAGNES
DOMESTICITÉ
FENAISON
Chant
--- En 1993 ---
Introduction
Cette chanson est largement répandue dans tout le Rouergue comme d'ailleurs dans plusieurs régions françaises et occitanes.
Cette version que Firmin tient de sa soeur aînée est la plus longue que nous ayons retrouvée jusqu'à présent.
Les faucheurs l'interprétaient souvent en se répondant d'un champ à l'autre. (CORDAE)
Informateur
« Aval en ribièireta,
I a de prats a dalhar, tra la la, (bis)
I a de prats a dalhar,
Tra la la, a la lèra, la la,
I a de prats a dalhar, tra la la.
N’i a tres joves dalhaires,
Les an preses a dalhar, tra la la, (bis)
Les an preses a dalhar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Les an preses a dalhar, tra la la.
E tres joves afenairas,
Les an preses a afenar, tra la la, (bis)
Les an preses a afenar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Les an preses a afenar, tra la la.
La pus jove de totas,
Va cercar lo dinnar, tra la la, (bis)
Va cercar lo dinnar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Va cercar lo dinnar, tra la la.
“Venètz, venètz, dalhaires,
Venètz, venètz, dinnar, tra la la, (bis)
Venètz, venètz, dinnar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Venètz, venètz, dinnar, tra la la !”
Lo pus jove dalhaire,
Ne volguèt pas dinnar, tra la la, (bis)
Ne volguèt pas dinnar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Ne volguèt pas dinnar, tra la la.
“De qu’avètz-vos dalhaire,
Que volguèssetz pas dinnar, tra la la, (bis)
Que volguèssetz pas dinnar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Que volguèssetz pas dinnar, tra la la ?
– Es vòstre cur la bèla,
Que m’empacha de dinnar, tra la la, (bis)
Que m’empacha de dinnar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Que m’empacha de dinnar, tra la la.
– Dinnatz, dinnatz, dalhaire,
E lo vos donarai, tra la la, (bis)
E lo vos donarai,
Tra la la, a la lèra, la la,
E lo vos donarai, tra la la.”
Lo pus jove dalhaire,
Se metèt a dinnar, tra la la, (bis)
Se metèt a dinnar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Se metèt a dinnar, tra la la.
La pus jove afenaira,
Se metèt a plorar, tra la la, (bis)
Se metèt a plorar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Se metèt a plorar, tra la la.
“De qu’avètz vos, la bèla,
Que vos fasca tant plorar, tra la la, (bis)
Tra la la, a la lèra, la la,
Que vos fasca tant plorar,
Que vos fasca tant plorar, tra la la ?
– Aquò’s mon cur, dalhaire,
Que ieu vos ai donat, tra la la, (bis)
Que ieu vos ai donat,
Tra la la, a la lèra, la la,
Que ieu vos ai donat, tra la la.
– Plorètz pas tant, la bèla,
Ieu lo vos tornarai, tra la la, (bis)
Ieu lo vos tornarai,
Tra la la, a la lèra, la la,
Ieu lo vos tornarai, tra la la.
– Aquò se tòrna pas, dalhaire,
Es coma d’argent prestat, tra la la, (bis)
Es coma d’argent prestat,
Tra la la, a la lèra, la la,
Es coma d’argent prestat, tra la la.
– E ben mas que, la bèla,
De qué nos caldrà far, tra la la, (bis)
De qué nos caldrà far,
Tra la la, a la lèra, la la,
De qué nos caldrà far, tra la la ?
– Escotatz-me, dalhaire,
Se caldrà maridar, tra la la, (bis)
Se caldrà maridar,
Tra la la, a la lèra, la la,
Se caldrà maridar, tra la la.”
E totes dos alèra,
Se metèron a cantar,
Tra la la, a la lèra, la la,
E mèmes a dançar, tra la la. »
