Los dalhaires (Aval dins una plana…)
Gabriel COSTES
DOMESTICITÉ
FENAISON
Chant
--- En 1996 ---
Introduction
Cette chanson fut diffusée par la Jeunesse agricole catholique (JAC).
On la trouve, au début du XXe siècle, dans les recueils de La Bourrée et dans le collectage de Cantaloube sur Saint-Chély.
Joseph Cantaloube en a également collecté une version à Port d'Agrès en 1902 et Arthémon Durand-Picoral (1862-1937) l'a publiée en 1907 dans l'Armanach roergàs.
Les faucheurs la chantaient en travaillant, se répondant d'un pré à l'autre.
Informateur
« Aval dins una plana,
I a un grand prat a dalhar, (bis)
I a un grand prat a dalhar, olalà, lalalèra,
I a un grand prat a dalhar, trolalalà.
Son tres joves dalhaires,
Que l’an pres a dalhar, (bis)
Que l’an pres a dalhar, olalà, lalalèra,
Que l’an pres a dalhar, trolalalà.
Son tres joves fenairas,
Que l’an pres a afenar, (bis)
Que l’an pres a afenar, olalà, lalalèra,
Que l’an pres a afenar, trolalalà.
La pus jove de totas,
Va quèrre lo dinnar, (bis)
Va quèrre dinnar, olalà, lalalèra,
Va quèrre dinnar, trolalalà.
[“Venètz, venètz, dalhaires,
Venètz despertinar, (bis)
Venètz despertinar, olalà, lalalèra,
Venètz despertinar, trolalalà !”]
Lo pus jove de totes,
Ne volguèt pas dinnar, (bis)
Ne volguèt pas dinnar, olalà, lalalèra,
Ne volguèt pas dinnar, trolalalà.
“De qu’avètz-vos, dalhaire,
Que volguètz pas dinnar, (bis)
Que volguètz pas dinnar, olalà, lalalèra,
Que volguètz pas dinnar, trolalalà ?
– Aquò’s vòstres amors, la bèla,
Que m’empachan de dinnar, (bis)
Que m’empachan de dinnar, olalà, lalalèra,
Que m’empachan de dinnar, trolalalà.
– Se mos amors, dalhaire,
Vos empachan de dinnar, (bis)
Vos empachan de dinnar, olalà, lalalèra,
Vos empachan de dinnar, trolalalà,
Vos calriá a mon paire,
Li vos calriá parlar, (bis)
Li vos calriá parlar, olalà, lalalèra,
Li vos calriá parlar, trolalalà.” »
