Tres menetas assembladas…

« Tres menetas assembladas,
Per tetar lo robinet, (bis)

Après fòrça pintons vidats,
Di(gu)èron un mot de chapelet.

Repic :
Que qu’aquelas dròllas n’aurián desirat,
Que la barrica n’agèt totjorn durat ! (bis)

Trenta pintas ni bu(gu)èron,
Assetadas al pè del fuòc, (bis)

“Pr’aquò, ço disiá Catinèla,
Tròbe pas pus mos esclòps.”

Se'n anèron a la glèisa,
Lai anèron totas tres, (bis)

Catin lai anèt de patas,
Françon fasiá lo pas ranquet.

Fo(gu)èron pas a mièg-messa,
Que totas tres agèron set, (bis)

Se furguèron una l’altra,
Ni bandèron lo falcet.

Sorti(gu)èron de la glèisa,
Per tornar al cabaret, (bis)

Françon portava una salsissa,
Catin un brave michardet.

Madelena fasiá biure,
Amb un topin despoterlat, (bis)

Quitava pas de ni metre,
Èra pas plen qu’èra vidat…

Catin anoncèt per novèla,
Que la barrica n’èra al bas, (bis)

“A ! çò di(gu)èt Madelena,
Met lo canelon pus bas !”

Lo ser al lièch jos la colcera,
Totjorn revavan qu’avián set, (bis)

“Pr’aquò, ço di(gu)èt Catinèla,
I fariam ben encara al galet.” »