Lo cloquièr de Marcilhac

« “Anatz tirar un litre a la cava,
Vos cantarai una cançon,
E se per cas l'alen me mancava,
Me'n versariatz un plen tasson.

M'an recomendat a la glèisa,
D'anar pas biure qu'al pesquièr,
Mès ai plan cambiada d'idèia,
En agachent nòstre cloquièr.

Èra un abile de la toèsa,
Lo que fasquèt de bas en naut,
Aquel cloquièr color de roèsa,
Que se miralha dins crenau.

E per que mon nas s'apariune,
Al cloquièr de roèsa atengegut,
L'arrosarai del jus d'automna,
De saumancés e de canut.”

Aquò's un vesin que la cantèt quand aviam fach una seança recreativa pels presonièrs pendent la guèrra o per cambiar los bancs de la glèisa. »