L'òtèl a la còrda

« Cone(gu)ère una persona d’a Banhars qu’aviá un cafè darrièr Las Halles e, aquel cafè, quand barravan lo bistrò, lo ser, metián tres còrdas tiradas. I aviá de mendiants o de paures que venián aquí per durmir. Avián una cadièira e lo cap sus la còrda. E èran sarrats un contra l’autre. Alara, durmián sus la còrda tota la nuèch e lo matin, quand voliá durbir, a sièis oras, copava la còrda. »