Tres menetas assembladas…

« Tres menetas assembladas,
Per tetar lo robinet, (bis)
Aprèssas fòrças pintas vidadas,
Di(gu)èron un mot de chapelet.

Repic (2 còps) :
Que aquelas dròllas n’aurián desirat,
Que la barrica n’agèssa totjorn durat.

Trenta pintas ni’n biu(gu)èron,
Assetadas al pè del fuòc. (bis)
“Pr’aquò”, çò di(gu)èt Catinèla,
Trobavan pas pus les esclòps…

Se’n anèron a la glèisa,
Li anèron totas tres. (bis)
Catin li anava de pauta,
Françon fasiá lo pas ranquet…

Fo(gu)èron pas a mièja-messa,
Que totas tres agèron set. (bis)
Se furguèron l’una a l’autra,
Li’n vidèron lo falcet…

Sortiguèron de la glèisa,
Per tornar al cabaret. (bis)
Françon portava una saussissa,
Catin un brave michardet…

Magdalena fasiá biure,
Amb un topin descortelat. (bis)
Quitava pas de lo metre,
Èra pas plen, qu’èra vidat…

Catin n’anoncèt per novèla,
Que lo barricon n’èra al bas. (bis)
“Ò, çò di(gu)èt Magdelena,
Metètz lo canelon plus bas !”

Lo ser al lièch, sus la colcera,
Totjorn revavan qu’avián set. (bis)
“Pr’aquò, çò di(gu)èt Catinèla,
Ieu fariái ben encara al galet…” »