La suja pel mau de costat
Urbain LABORIE
SANTÉ
--- En 1996 ---
Introduction
Face à la maladie, les anciens disposaient d’un ensemble de remèdes empiriques dont certains devaient être d’une efficacité toute relative si l’on en juge par l’important taux de mortalité.
Dans un contexte économique difficile, on n'appelait le médecin qu’en dernier recours.
Pour une congestion (mau de costat), on préparait une tisane à base de suie (suja) pour faire transpirer (susar) le malade (malaute).
Informateur
« I aviá una bona femna a Muròus que veniá de Sent-Ipòli, aviá de familha a Muròus. Aviá començat de far sur, aquela femna, pièi se metèt a far l’espiçariá. Alèra sonhava lo monde. Quand i aviá quauqu’un de malaude, i anava. Amai sos remèdis fasián !
Aquò’s ela que metèt dins lo país la tisana de suja pel mau de costat. Que dins lo temps, lo mau de costat… Alèra nòstra espicièira sonhava lo mau de costat ambe la suja e aquò li fasiá…
Un còp, la mamà aicí èra anada a la messa a Muròus per Pascas, lo matin, èra en retard, caminèt e susèt. Lo sera, aviá mau al costat. Lo medecin d’al Mur, Viguièr, venguèt, la montèt veire mès lo mau èra copat. Aquò èra la tisana de suja. »
