Lo vinhairon e lo raussinhòl

« Autres còps, a Bar, èra un país de vinhas, e dins aquelas vinhas, li aviá un aucèl que l’apelavan, en patoès l'apelavan lo vinhairon. Aquel aucèl cantava e totjorn repetava :
“Bina, bina, bina, se vòls de vin !
Bina, bina, bina, se vòls de vin !
Bina, bina, bina, bina, se vòls de vin !” 

Lo raussinhòl un còp s'èra endormit sus una bridole qu'apèlan e, del temps que dormiá, la liana s'èra enrotlada a las patas del raussinhòl. E alèra apèi cantava… Lo raussinhòl cantava :
“Jamai pus me tornarai pas endormir sus una branca sans que siaga seca, seca, seca, seca !”
E apèi fasiá :
“Dur, dur, dur, mòl, mòl, mòl, mòl, cacha, cacha, cacha, cacha !
Jamai pus me tornarai pas endormir sus una branca sans que siaga seca, seca, seca, seca !” »