Aquesta fes n'es pas per rire…

« Aquesta fes n’es pas per rire,
Nòstre Mossur nos a dich,
E ieu pòde vos o dire,
Nos a totes avertits.
Nos a dich : “Tenètz-vos prèstes, mos enfants,
E sustot seguètz bien lèstes per dançar !”
Ambe mon chapèu de palha,
Mos esclòps tan bien pagés, (?)
Ambe mas polidas braias,
Que ma maire m’arrengèt.
N’aurai pas blancha chamisa,
Fai pas rien,
Coma es de tela grisa,
Me va bien.
Veiretz que ne seretz totes surpres,
D’autant que d'arrenjadet, (?)
Benlèu n’i aurà pas ges. »