Lo saumancés
Albert CARRIÉ
VIGNE
AUBERGE
Chant
--- En 1998 ---
Introduction
Cette chanson est l'œuvre des frères Gaston (1879-1940) et Gustave (1881-1942) Bessières de Marcillac-Vallon. Elle a été publiée en 1914 dans Cançons del Roergue.
Le saumancés est le mansois, plant de vigne très courant dans le vignoble de Marcillac.
Informateur
« Per que lo vin d’aquel valon,
Garde totjorn son bèl renom,
I a pas qu’un plant que nos convenga,
Un plant francés,
Que l’apelam dins nòstra lenga,
Lo saumancés, lo saumancés.
Lo saumancés a bèla ardor,
E sa sentor es una flor,
E qu’es claret dins la botilha,
A lo sang pur,
Cap de país, ni cap de trelha,
N’a de pus franc, n’a de pus franc.
Aquò’s quicòm de delicat,
Cald e timbrat, a bon agrat,
Una caressa que camina,
Per l’estomac,
Lo vin de la tèrra salina,
De Marcilhac, de Marcilhac.
Aquel qu’a facha la cançon,
Èra un garçon plan sens faiçons,
Davant sa pòrta l’a fargada,
Al polit mes,
Tot en bu(gu)ent una rajada,
De saumancés, de saumancés. »