L'èrba dels fics

« Quand i aviá de bèstias qu'avián de mal, de fics qu'aquò s'apelava, i aviá una èrba qu'aquò s'apelava l'èrba dels fics.
La coneisse, aquela èrba, quand òm la desraba, a la cima i a de bocharèlas, aquí.
La caliá prene, la metre dins la pòcha, la daissar secar dins la pòcha e lo fic partiá.
Es corta ambe de flors blancas. »