Las litànias dels sents

« Cantavan las litànias dels sents e fasián :
“Te rogamus audinos”.
Justament, i aviá un cantaire que passava davant son polalhièr e apèi caliá que tornèsse dubrir a las polas. Alara lo tipe combinèt quicòm qu'èra pas brica bèstia. Dabans de partir de son costat, per la procession, fotiá una plena pòcha de gran, de milh, de blat e quand arribava en fàcia son polalhièr, fasiá :
“Te rogamus audinos...”
Galopava vitament :
“Tina, tina, tina, poleta, poleta, poleta !”
Dubrissiá a totas las polas, tornava e disiá :
“Te rogamus audinos.” »