Sul camin de l'escòla

« Aquela planta, benlèu i a un nom en patoès mès lo coneissi pas, en francés, aquò's lo silène enflé. A una fluja seca que fa una sòrta de bola e, quand anàvem a l'escòla, nos amusàvem a la tustar. En cachent dessús, aquò fasiá un bruch sec.
L'arniçòl – en francés, ieu pensi qu'aquò s'apèla lo conopode dénudé – quand dintràvem de l'escòla, que caliá tornar a pè, nos amusàvem a ramassar aquela bola, aquel bulbe, lo palàvem e lo manjàvem ambe de pan. »