Los domestiques
Roger et Fernande RIGAL
PORCINS
DOMESTICITÉ
LABOURS
--- En 1999 ---
Introduction
Avant la motorisation des années 50-60, le recours à une main-d’œuvre saisonnière ou annuelle était chose courante pour beaucoup d’exploitations. Il y avait donc une domesticité assez nombreuse et relativement spécialisée.
Informateur
« Aquò èra un pauc de Mossurs aicí [Aires de La Capèla]. Avián de batièrs mès avián de chavals atanben.
Los domestiques avián un pichòt ostal per elses.
Lo batièr se metiá al cap de la taula e copava de pan dins l’assièta e ne metiá tant que podiá per çò que i podiá pas tornar. E la sirventa totjorn repotegava que la romplissiá tròp, que ela s’escaudava.
Lo prumièr batièr, lo matin, tanlèu que aviá manjat, anava a l’estable e jongiá los buòus. Èran quatre. I aviá lo prumièr batièr, lo segond… Mès el, lo seu parelh de buòus sortissiá lo prumièr de l’estable. E los autres après. E anavan laurar coma aquò.
La grand-mèra, ela, s’ocupava dels pòrcs e fasiá còire de patanons. Quand èran cuèches, ne manjava e la patrona anava vojar lo pòt de cambra dins lo fornet dels patanons, per pas que ne mangèssa. La patrona disiá que los pòrcs los manjavan melhor. »
