Lo curat e la cabra
Marie GAL
RELIGION - RITES CALENDAIRES
Parodie du sacré
Histoire drôle
--- En 1991 ---
Introduction
Cette préface, ici intégrée dans une histoire, se rattache au cycle du curé gourmand.
Le plus souvent, elle met en scène, à côté du prêtre, un enfant de chœur qui, non content de donner la réplique pendant la messe, sert de messager à ce dernier. (CORDAE)
Informateur
« Contavan que i aviá un curat que… Èran pas plan riches, alai, a-n-aquel país.
Aviá dich al clergue d’i anar panar una cabra.
Lo clergue i anèt ben per panar la cabra mès quand sesquèt alai i agèt lo gardien, sai pas de que, e li fotèron una tanada, al clergue.
E encara i èra anat... Per pas i anar a pè, i èra anat amb un ase, li gardèron l’ase, li fotèron una tanada e partiguèt sans cabra.
Alara, lo curat pièi cantava la prefaça. Èra talament content d’avure una cabra per manjar. Cresiá que la li aviá menada, que pareis que se metèt a cantar :
“Ne manjarem,
Cabrim cabrarum...”
E alara lo clergue li respondèt :`
“Nani Mossur lo curat,
Que los que lai èran,
Lai se trapèron,
Me’n fotèron una tanada,
E me’n gardèron lo saumi nostris Domine...” »
