Lo Drap en fial

« E una autra…
Aquò èra una juna filha que se voliá maridar.
Dins lo temps, anavan pas crompar las raubas, las fasián far a la talhura. Li aviá de talhuras dins los vilatges, dins lo temps.
Alèra aviá portat lo petaç a la talhura per li far una rauba e, en camin fa(gu)ent, te trobèt un escaut de fial. Qu’èra ben polit aquel fial !
Di(gu)èt :
“Per ma fe ! Fariá ben per me cóser la miá rauba.”
E lo portèt a la talhura.
Li di(gu)èt :
“Me poiriatz pas cóser aquela rauba amb aquel fial ?”
E li te cosèt la rauba ambe lo fial.
E la nòvia, tota fièra de metre aquela rauba per se maridar…
Mas que, quand arribèt sus la pòrta de la glèisa, qu’atapèt un bocin d’ai(g)a benesida, la rauba se destaquèt d’al cap al fons.
Diguèron :
“Ten, lo Drap aimava pas l’ai(g)a benesida.”
E l’escaut se tornèt far e se’n anèt al diable. »