La cançon de Curièiras

« Curièiras sembla un niuc,
Rescondut per lo fulhatge,
Ni vila, ni vilatge,
Res n’es tan polit per ieu,
Coma mon polit niuc.

Al supèrbe orizont,
De trucs amai de planas,
Molhac e Vèrnha-Plana,
E Lònga-Ròca amont,
Al supèrbe orizont.

Al plasent mes de mai,
De verdura s’abilha,
Pièi de flors s’escarvilha,
Pus polit que jamai,
Al plasent mes de mai.

Ara al solelh ardent,
Lo fen embauma las pradas,
Las còstas son dauradas,
Lo blat serà abondent,
Ara al solelh ardent.

Aquò’s lo temps que cal,
Per nòstra maja fèsta,
La fo(g)assa serà prèsta,
E farem un grand bal,
Aquò’s lo temps que cal.

Son castèl del senhor,
Son pòble al Moien Atge,
Manten en esclavatge,
Mès uèi fa nòstr’onor,
Son castèl del senhor.

Capdet de Franceson,
Fa dançar Margarida,
Cossí l’a plan causida,
Es un urós garçon,
Capdet de Franceson.

L’autom es arribat,
Cau cubrir l’estivada,
Batièr, pren ta gulhada,
A ! Rossèl. A ! Fresat,
L’autom es arribat.

A l’òli del gavèl,
Que lo cèl nos envòia,
Per nos manténer en jòia,
Emplirem lo galet,
A l’òli del gavèl.

Pièi l’ivèrn lo bon temps,
Los convits, la vilhada,
Vin blanc e grasilhada,
Duran jusc’al printemps,
Jamai lo melhor temps.

Curièiras mon país,
Siás mon bonur sus tèrra,
E mon cur lo prefèra,
Al supèrbe París,
Oui,viva mon païs ! »