L'òme desconegut

« Nòstra mamà èra lo(g)ada al ras d’a Sant-Aforians, dins una bòria. Un còp, veniá del cap de l’an de son pèra a pè, vegèt qualqu’un que veniá vas ela. Ela, portava un panièiron, que la grand-mèra bailava totjorn quicòm. Aquel òme li demandèt s’èra soueta. Li ditz :
“Non pas que lo papà ven de s’arrestar…”
Ela que veniá del cap de l’an…
Agèt talament por, presque a perdre la voes… Lo cone(gu)èt pas, mès quand mème, li tornèt bailar lo panièr. »