La sopa pel curat

« Dins una caminada, i aviá un curat que aimava bien la sopa als cauls mès la menatgièira la fasiá pas totjorn a son gost, metiá pas prosses cauls.
Un jorn, lo curat li di(gu)èt :
“Me faretz una sopa e i metretz bien tassés !”
Lo curat partit, la menatgièira se metèt a far la sopa mès, èra bien embestiada que Bientassé, aquò èra lo can.… Mès cossí far ? Per far plaser al curat, s’arrengèt per metre Bientassé a la sopa.
Quand lo curat mangèt la sopa, li fasquèt :
“Mès de qu’avètz metut dins aquela sopa, es pas coma d’ordinari !
– E ben, Mossur lo curat, m’avètz dich de i metre Bientassé… Vos ai escotat.” »