Bèla Sent-Jan…
Emile GRIMAL
DOMESTICITÉ
Chant de loue
--- En 1995 ---
Introduction
Emile Grimal, à l'image d'autres chanteurs enregistrés sur le canton, a hérité des anciens plusieurs techniques de chant qui lui permettent de tenir en haleine son auditoire.
Citons par exemple cette propention à monter à la fin des phases musicales, ce qui fait que les derniers couplets de la chanson se trouvent systématiquement plusieurs tons au-dessus du premier. (CORDAE)
Informateur
« Quand lo cocut cantava,
Ieu me rejoïssiái,
E ieu me demandavi,
Iè, iè, quora Sent-Jan vendriá.
Bèla, Sent-Jan s'apròcha,
Bèla, se cal quitar,
Dins una autra boriòta,
Iè, iè, cal anar demorar.
Pica, pica, relòtge,
Solelh, abaissa-te,
Ara Sent-Jan s'apròcha,
Iè, iè, de mèstre cambiarem.
Patron, comptatz las fedas,
Patron, comptatz l'argent,
Metètz la man a la pòcha,
Iè, iè, donatz-me bravament.
Ai la mèstra golarda,
Golarda coma un can,
Quand vei passar un ase,
Iè, iè, s'i penja a la coa.
Ai la mèstra malauta,
I me cal far de tè,
Ambe de grais de taupa,
Iè, iè, d'ai(g)a del fomerièr.
Arrèsta-me la magra,
Fai la virar ençà,
A l'aure de la planca,
Iè, iè, la vòli pindolar.
Totjorn la mèstra crida,
Que fau l'amor pel sòl,
Mès aquela carrònha,
Iè, iè, lo fa dins los lençòls.
Anarem a la fièira,
Cromparem un bridèl,
Per ne bridar la mèstra,
Iè, iè, se no'n podèm vengar.
Se la podèm pas vendre,
La caldrà engraissar,
A la fièira novèla,
Iè, iè, l'anarem debitar.
Qual vòls que la te crompe,
Aquel vièlh carmalhàs,
Es magra tota seca,
Iè, iè, n'es qu'un vièlh rastelàs.
Venètz, pastres novèls,
Venètz nos remplaçar,
Volèm pas pus de mèstres,
Iè, iè, nos volèm maridar. »
