Sul camin de Perpinhanh…
Edmond (Paul) MADER
DOMESTICITÉ
MOISSONS
MARIAGE
Chant
--- En 2000 ---
Introduction
Si le thème quelque peu grivois de cette chanson se prête bien à l'animation d'un repas de noce, elle fait aussi allusion aux migrations de métier et pouvait servir de chant de travail, en l'occurrence de missonièira.
Les missonièiras sont des chants de moissons dont le rythme assez lent s'accordait au travail des moissonneurs.
Edmond chantait cette chanson en labourant, quand il était jeune.
Anciennement attestée, elle existe en de nombreuses variantes en Rouergue et dans les autres provinces occitanes. (Enregistrement Cercapaís)
Informateur
« Sul camin de Perpinhanh, (bis)
L’un lai pèrd, l’autre lai ganha,
Zin zon e zan e rataplan,
L’un lai pèrd, l’autre lai ganha.
“De qué lai as tu perdut ? (bis)
– Ieu li ai perdut la miá Joana,
Zin zon e zan e rataplan,
Ieu li ai perdut la miá Joana.
– Ont l’anaràs tu cercar ? (bis)
– Sus las pus nautas montanhas,
Zin zon e zan e rataplan,
Sus las pus nautas montanhas.”
Rencontrèri un castelon, (bis)
I aviá tres polidas dròllas,
Zin zon e zan e rataplan,
I aviá tres polidas dròllas.
M’invitèron a sopar, (bis)
A sopar e cochar amb elas,
Zin zon e zan e rataplan,
A sopar e cochar amb elas.
“Per sopar soparai ben, (bis)
Mès per cochar amb vautras, nani,
Zin zon e zan e rataplan,
Mès per cochar amb vautras, nani.
Cocharai al pè del fuòc, (bis)
Sus un planponèl de palha,
Zin zon e zan e rataplan,
Sus un planponèl de palha.”
Vèrs onze oras o mièjanuèch, (bis)
Lo fuòc se metèt a las palhas,
Zin zon e zan e rataplan,
Lo fuòc se metèt a las palhas.
“Domaisèlas, levatz-vos, (bis)
Qu’ai lo fuòc a las quincalhas,
Zin zon e zan e rataplan,
Qu’ai lo fuòc a las quincalhas.
– Se t’embrutlas, embrutla-te, (bis)
Mès per nautras nos levam nani,
Zin zon e zan e rataplan,
Mès per nautras nos levam nani.” »