L'ase e lo jutge

« Aquela se passava per una fièira d'a La Vila.
L’i aviá una sauma qu’èra en calor e un ase darrèr que seguiá. E l’i aviá un taulièr, enfin un merchand de vaissèla aquí.
E, per ma fe, aquel ase, lo po(gu)èron pas far passar tot a fèt ont volián e renversèt la vaissèla e ne copèt bravament.
Fa qu’anèron davant aquò del jutge e s’expliquèron.
E aquela femna voliá pas pagar. 
Di(gu)èt : “Supposez, mossur lo jutge, que ieu sauma sia(gu)èssi, vos ase sia(gu)èssetz, mon cuol saufinèssetz e ieu reganhèssi e terrassalhas copèssi, a qual seriá de pagar lo domatge, mossur lo jutge ?`
– Faites-moi sortir cette femme ! Qu’est ce que c’est que ça ! Faites-moi sortir cette femme !”, çò di(gu)èt lo jutge.  »