Lo saumancés
Louis LACOMBE
VIGNE
AUBERGE
Chant
--- En 2004 ---
Introduction
Cette chanson est l'œuvre des frères Gaston (1879-1940) et Gustave (1881-1942) Bessière de Marcillac-Vallon. Elle fut publiée en 1914 dans Cançons del Roergue.
Le saumancés ou fèr servador est le mansois, plant de vigne très courant dans le vignoble de Marcillac qui se liait en couronne (correja).
Informateur
« Per que lo vin d’aquel valon,
Garde totjorn son vièlh renom,
I a pas qu’un plant que nos convenga,
Un plant francés,
Que l’apelam dins nòstra lenga,
Lo saumancés,
Lo saumancés.
Lo saumancés a bèla ardor,
E sa sentor es una flor,
A… qu’es claret, dins la botelha,
Son linde sang,
Cap de país, ni cap de trelha,
N’a de pus franc,
N’a de pus franc.
Aquò’s quicòm de delicat,
Cald e timbrat, a mon agrat,
Una careça que camina,
Per l’estomac,
Lo vin de la tèrra salina,
De Marcilhac,
De Marcilhac.
Aquel qu’a facha la cançon,
Èra un garçon plan sans faiçon,
Davant sa pòrta l’a fargada,
Al polit mes,
Tot en buguent quauquas tassadas,
De saumancés,
De saumancés. »