Enfants, revelhatz-vos ! (Nadal de Requistar)

« Enfants, revelhatz-vos,
Una bona novèla,
A Betleèm apèla,
Los pastres d’alentorn,
Enfants revelhatz-vos !

Ai, ai, qu’avèm ausit ?
Qual canta amont dins l’aire ?
Qu’auriá mai poscut faire,
La arpa de David ?
Ai, ai, qu’avèm ausit ?

Laissatz vòstres motons,
Un temps preciós s'escola,
A Betleèm en fola,
Anatz, despachatz-vos,
Laissatz vòstres motons.

Qué pòt èstre arribat ?
Que nos sòna dels astres ?
Aquò sètz vos los pastres,
De bèl e d’elevat,
Qué pòt èstre arribat ?

Vos es nascut un Rei,
Aval dins un estable,
Un pichonet aimable,
Qu’una grécha sosten,
Es mème vòstre Rei.

S’èra pas vist jamai,
Un Rei naissent tan paure,
A pena podián claure,
Elses dins un palais,
S’èra pas vist jamai.

Anatz donc l’adorar,
Sens crendre l’uèlh que trompa,
N’a pas besonh de pompa,
Es filh de Jeòva,
Anatz donc l’adorar !

– Angèls consoladors,
Qu’es granda nòstra jòia !
Lo Senhor nos envòia,
L'aimable Sauvador,
Angèls consoladors.

Amor, glòria al Senhor !
Sus Tèrra amor celeste,
Patz a tot òme prèste,
A s’enflamar d’amor,
Per servir lo Senhor. »