La vielhòta
Rosa FRANCÈS
VIEILLESSE
DEUIL
MARIAGE
Chant
--- En 1998 ---
Introduction
Cette chanson, dont la matrice remonterait au XVIIe siècle, est très répandue dans le domaine occitan où il en existe de nombreuses versions.
Dans certaines de ces versions, la vieille décrit longuement son cheptel.
La précipitation des événements et des rites liés au deuil renforce l'effet comique de la chanson. La neuvaine a normalement lieu neuf jours après les funérailles et lo cap de l'an le jour anniversaire de la mort.
Informateur
« Un còp i aviá una vielhòta, (bis)
Que voliá se maridondar,
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
Que voliá se maridondar,
Delarim brom, brom.
E rencontrèt un violonaire, (bis)
Que violonava a son agrat,
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
Que violonava a son agrat,
Delarim brom, brom.
“Diga-me tu, mon violonaire, (bis)
Te voldriás pas maridondar ?
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
Te voldriás pas maridondar ?
Delarim brom, brom.
Ai cinc cavals dins mon estable, (bis)
Cadun a son colièr d'argent,
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
Cadun a son colièr d'argent,
Delarim brom, brom.”
E lo diluns s’enregistrèron, (bis)
E se prenguèron lo dimars,
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
E se prenguèron lo dimars,
Delarim brom, brom.
Mès lo dimècres foguèt mòrta, (bis)
E l’entarrèron lo dijòus,
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
E l’entarrèron lo dijòus,
Delarim brom, brom.
Pièi lo divendres la novena, (bis)
E lo dissabte lo cap de l'an,
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
E lo dissabte lo cap de l'an,
Delarim brom, brom.
E lo diminge tornèt a la messa, (bis)
June òme coma dabans,
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
June òme coma dabans,
Delarim brom, brom.
Ambe l’argent de la vielhòta, (bis)
N’aurà ben una de quinze ans,
Delarim brom, brom,
Brom, brom la vièlha,
N’aurà ben una de quinze ans,
Delarim brom, brom. »
