La cançon de Joaneta

« Quand lo pastorèl se’n va gardar, (bis)
Se’n va sonar Janeta, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
E o, la, la, Janeta.

“Janeta, ont anarem gardar, (bis)
Per plan passar una oreta, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
Per plan passar una oreta ?

– Aval, aval al fons del prat, (bis)
I a una tan bèla ombreta, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
E o, la, la, Janeta.”

Quand ne sisquèron al fons del prat, (bis)
L’èrba sisquèt molhada, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
L’èrba sisquèt molhada.

Lo pastorèl quitèt son mantèl,
Per faire assietar Janeta, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
E o, la, la, Janeta.

E se metèron a jo(g)ar,
A rejo(g)ar la partideta, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
E o, la, la, Janeta.

“De qué me dirà lo miu papà,
De qué me dirà la miá mamà,
D’èstre tant demorada, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
E o, la, la, Janeta ?

– E lor diràs qu’al fons del prat, (bis)
Lo lop i rodava, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
E o, la, la, Janeta.

– E que sans lo pastorèl polit e rossèl, (bis)
M’auriá devorada, la, la,
O, la, la, Janeta, la, la,
E o, la, la, Janeta.” »