Las castanhas

« Aicí, sèm pas luènh dels castanhièrs. Ieu, aval, a mon ostau, n’aviam quauqu’unses, al-dejost de Tesc. E al Graissinós, fàça a La Roqueta, i a de castanhaus.
Ni donàvem als pòrcs mès ni manjàvem atanben, en grasilhada, e lo matin, l’auton, las fasiam cuèire a l’ai(g)a e las fasiam un bocin rostir. Las palàvem a la vilhada e, lo lendeman matin, la mamà las fasiá cuèire e las fasiá rostir un bocinon, aquò èra bon. »