Cançon beuguièira

« Anatz tirar un litre a la cava,
Vos cantarai una cançon,
Se, per cas, l’òli me mancava,
Me meisseriatz un plen tasson.

M’an recomandat a la glèisa,
D’anar pas biure qu’al pesquièr,
Mès ai plan cambiada d’idèia,
En agachent nòstre cloquièr.

Èra un abile de la toèsa,
Lo que montèt, de bas en naut,
Aquel cloquièr color de roèsa,
Que se miralha dins Crenau.

Se raconta dins la ribièira,
Qu’aquel ton tan clar e tan fronzat,
Li ven que trempèron la pèira,
Dins un tonèl de saumancés.

Ieu me pareis que l’architecta,
Èra pas un mal-avisat,
Me vòle metre dins la secta,
D’aquel arosaire passat.

E per que mon nas s’aparione,
Del cloquièr de roge tenchut,
L’arrosarai de chus d’automna,
De saumancés e de canut. »